در کشور ما معمولا به دستگاه پخش کننده ای که بلندگوها و ساب و وفری قوی دارد و می تواند صدا را به حالت فراگیر پخش کند می گویند سینمای خانگی اما در واقع سینمای خانگی مجموعه ای است از دستگاه پخش کننده و دستگاه نمایش دهنده؛ یعنی پخش کننده دی وی دی یا بلو – ری، به همراه تلویزیون بزرگ و احتمالا HD. این مجموعه، سینمای کوچکی را در خانه شما به راه می اندازد و می توانید با آن فیلم ها را با کیفیت و صدای عالی، البته در مقیاس خانگی تماشا کنید.
راه انداختن سینمای خانگی به سادگی خریدن یک HDTV که همراه خود پخش کننده سینمای خانگی هم دارد، نیست. برای داشتن سینمایی قابل قبول و با کیفیت باید عوامل گوناگونی را در نظر داشته باشید. مهمتر از همه، خریدن تلویزیون و پخش کننده مناسب است اما این موضوع را به مقاله های راهنمای خرید واگذار می کنیم و در ادامه، 8 اشتباه متداول در هنگام راه اندازی سینمای خانگی و روش جلوگیری از آنها را به شما معرفی می کنیم.
اشتباه اول: خرید تلویزیونی با اندازه اشتباه
همه عاشق تلویزیون های بزرگند و معمولا وقتی برای خریدن تلویزیون به بازار می روند، بزرگترین تلویزیونی را که می توانند تقبل کنند می خرند! اما بدانید که تلویزیون بزرگ همیشه برای شما بهترین انتخاب نیست. به خاطر داشته باشید که اندازه مناسب تلویزیون، به اندازه اتاقی که قرار است در آن قرار بگیرد و فاصله ای که بیننده با آن خواهد داشت بستگی دارد. قانونی کلی و ساده می گوید فاصله شما تا تلویزیون های آنالوگ و معمولی باید دست کم دو برابر عرض تلویزیون باشد. در مورد تلویزیون های HD، این اندازه تقریبا یک برابر و نیم عرض تلویزیون است.
بنابراین اگر تلویزیون پلاسمای شما 42 اینچ است، برای دیدن بهترین تصویر باید دست کم 60 تا 70 اینچ از آن فاصله داشته باشید که می شود حدود 5/1 متر. اگر نزدیکتر از این فاصله بنشینید، خطوط و پیکسل ها را نیز خواهید دید که هم آزاردهنده است و هم حواس پرت کن.
بنابراین هنگام خریدن تلویزیون، اندازه اتاقتان را در نظر داشته باشید تا تلویزیونی بیش از حد بزرگ یا بیش از حد کوچک نخرید. تلویزیون خیلی کوچک حتی از مورد قبل هم بدتر است و مثل این می ماند که از پنجره ای کوچک بخواهید دشت و کوهستان بیرون از خانه را تماشا کنید. این موضوع برای تلویزیون های سه بعدی از این هم حادتر خواهد بود.
اشتباه دوم: اتاق بیش از حد روشن
حتما شما هم با ما هم عقیده اید که مهمترین ویژگی سینماها، تاریک بودنشان است. اتاقی که پنجره های بزرگ دارد، زیاد برای تلویزیون های HD مناسب نیست، مگر اینکه تا حدودی جلوی نور را با پرده گرفته باشید. تصویر بیشتر تلویزیون ها در اتاق های نیمه روشن به خوبی مشخص است. با این حال هر چه اتاق تاریک تر باشد بهتر خواهد بود، به ویژه اگر پخش کننده تان از نوع پروژکتور باشد. دقت داشته باشید که تصویر حاصل از پروژکتورها در محیط روشن به سختی قابل مشاهده است، بنابراین اگر اتاقی که برای سینمای خانگی تان در نظر گرفته اید خیلی روشن است، بهتر است سراغ پروژکتور نروید.
اشتباه سوم: خریدن بلندگوهای ارزان
سینماهای ایران را فراموش کنید! شک نکنید که برای سینما، حتی از نوع خانگی، صدا هم به اندازه تصویر مهم است. بسیاری از خریداران HDTV یک دستگاه پخش کننده سینمای خانگی نیز همراه با تلویزیون خود هدیه می گیرند. این گروه از خریداران شانس انتخاب ندارند، اما اگر قصد دارید خودتان پخش کننده را انتخاب کنید، سراغ پخش کننده ای با بهترین بلندگو و ساب ووفر بروید.
صدای بلند و با کیفیت لذت فیلم دیدن را ده برابر می کند اما نیازی هم نیست دستگاهی بخرید که تا 10 خانه آنطرف تر هم شنیده شود! به سراغ بلندگوهایی بروید که کارتان را به خوبی راه می اندازند. این روزهاانتخاب پخش کننده مناسب از بین صدها مدل گوناگون کار بسیار دشواری است. بنابراین بهترین راه، گوش دادن به صدای بلندگاه در فروشگاه است. اگر بتوانید به جای فیلم های فوق العاده با کیفیت فروشگاه ها که برای نوازش دادن چشمان و گوش های شما انتخاب شده اند، سی دی یا دی وی دی خودتان را به فروشگاه ببرید و پخش کنید، اوضاع خیلی بهتر هم خواهد شد.
اشتباه چهارم: بلندگوهای نامتوازن
پخش کننده ای با بلندگوهای عالی خریده اید و به خانه آورده اید. بعد از وصل کردن آن با شور و هیجان فیلم بلو – ری جدیدتان را پخش می کنید اما حاصل کار فاجعه است! صدای ساب ووفر اتاق را پر کرده است، موسیقی آنقدر بلند است که صدای هنرپیشه ها شنیده نمی شود و جلوه صوتی فراگیر اصلا در حد انتظار شما نیست. نگران نباشید سرتان کلاه نرفته است× بیشتر پخش کننده های سینمای خانگی منویی مخصوص تنظیم کردن دستگاه دارند که به شما امکان می دهد بر اساس فاصله بلندگوها از بیننده (شنونده) و نوع اتاق، بلندگوها را تنظیم کنید. حتی می توانید ضمن پخش کردن صدای آزمایشی، صدای هر یک از بلندگوها را نیز به طور جداگانه تنظیم کنید.
اشتباه پنجم: نخواندن دفترچه راهنما
فکر می کنید همه چیز را درباره تلویزیون و پخش کننده جدیدتان می دانید؟ هر چقدر هم که کار با این دستگاه ها ساده به نظر برسد، باز هم بهتر است نگاهی به دفترچه راهنمای آنها بیندازید، اصلا چه بهتر که این کار را پیش از راه انداختن آنها انجام دهید. شاید دستگاه های شما توانایی هایی داشته باشند که به کلی از آنها بی خبرید. شاید هم در روش صحیح استفاده از امکانات آنها در اشتباه هستید.
اشتباه ششم: خرید کردن بر اساس برند، به جای انتخاب آنچه نیاز دارید
هیچ ایرادی ندارد که جست و جوی خود را برای یافتن تلویزیون و پخش کننده ایده آل، بر اساس برندهای معروف آغاز کنید اما یادتان باشد که هیچ تضمینی نیست دستگاه ایده آل شما متعلق به یکی از این برندهای بسیار مطرح باشد. بهتر است هنگام خرید، هم برندها را در نظر داشته باشید، هم مدل ها، قیمت ها و از همه مهمتر قابلیت ها. از طرفی بهتر است دور دستگاه هایی با قیمت بیش از حد ارزان را هم خط بکشید که هیچ ارزانی بی حکمت نیست.
در نظر داشته باشید که توقع شما از پخش کننده سینمای خانگی که به قیمت یک میلیون تومان خریده اید خیلی خیلی بیشتر از پخش کننده 300 هزار تومانی است. بنابراین حتما مطمئن شوید که دستگاه ارزش پولی را که بابتش می دهید دارد. اگر بتوانید دستگاهی با 10 درصد کیفیت پایین تر را به نصف قیمت آن دستگاه آخرین مدل بخرید، قطعا سود کرده اید. مگر اینکه این پول ها برایتان پول خرد است که در این صورت دلیلی ندارد وقت تان را با خواندن مقاله بنده حقیر تلف کنید!
اشتباه هفتم: کابل های در هم تنیده
این منظره در خانه های همه ما دیده می شود! هر بار که دستگاه الکترونیکی جدیدی می خریم، مجبوریم کابل های بیشتری را پشت بلندگوها و میز تلویزیون بچپانیم تا جایی که اصلا فراموش می کنیم کدام کابل به کجا وصل شده است. این موضوع وقتی بغرنج می شود که بخواهیم در بین تمام این کابل ها، یک کابل خراب را شناسیی کنیم! در این زمینه خوب است این سه نکته را در نظر داشته باشید:
1- بهتر است کابل های شما بیش از حد بلند نباشند و اندازه آنها طوری باشد که به راحتی به قطعه مورد نظر دسترسی داشته باشند.
2- بهتر است تمام کابل ها را با برچسب های رنگی یا هر برچسب مشخص کننده دیگر علامت بزنید تا به راحتی بتوانید تشخیص دهید هر کابل مربوط به کجاست.
3- اگر از دست شلوغ کاری کابل ها خسته شده اید و می خواهید سراغ بلندگوهای بی سیم بروید، حتما از شیوه عملکرد و کیفیت آنها مطمئن شوید. بعضی از بلندگوهای بی سیم کیفیت بسیار پایین تری نسبت به برادران سیم دار خود دارند.
اشتباه هشتم: خریدن کابل های ارزان
معمولا دلیلی ندارد سراغ کابل های اتصال دهنده (مثلا کابل های AV یا HDMI) بسیار گران قیمت بروید اما در بیشتر موارد، می توانید با کمی خرج کردن، کابل خیلی بهتری را جایگزین کابل نحیف و کوتاهی که همراه تلویزیون یا پخش کننده تان دریافت کرده اید بکنید. اصولا هر چه کابل ضخیم تر باشد، محافظ بهتری برای امواج تداخل کننده است ضمن اینکه بیشتر هم عمر خواهد کرد. یادتان باشد که کابل ضخیم تر، واقعا عملکرد بهتری ارائه می دهد اما لازم نیست پول هنگفتی برای خرید بهترین کابل موجود در خاورمیانه خرج کنید؛ چون به اندازه این مبلغ کارایی ندارد.
