تبانی
مقدمه:
ادامه نوشته
دین مبین اسلام، خواهان جامعه‌ا ی سالم، معنوی و عاری از هرگونه انحراف و کجروی است تا آنجا که همواره تاکید می‌نماید که مسلمانان از هرگونه توطئه و تشتت آرا، از هم گسیختگی و اختلاف و دشمنی دوری جویند، بر این اساس اسلام از هر چیزی که سعادت و سلامت فرد و جامعه را به خطر می‌اندازد با قاطعیت به مبارزه می‌پردازد.متاسفانه یکی از مسائلی که سلامت افراد جامعه را تهدید می‌کند و آثار مخرب و مفاسد بسیاری را درعرصه‌های گوناگون برجای می‌گذارد، همانا مساله‌ای «تبانی» است که نمادی از دشمنی مخفی جمعی علیه فرد و درگیری و یا دشمنی مخفی فرد علیه جمعی بر علیه جمعی دیگر می‌باشد، اگرتبانی در جامعه‌ای ریشه کن شود بالطبع بسیاری از نابسامانیهای اجتماعی نیز سامان می‌یابند و ریشه‌های ظلم، تجاوز و انحرافات خشکیده می‌شوند زیرا تبانی موجب سقوط فرد و تباهی جامعه می‌شود و بنیاد هر نظام اجتماعی را از هم می‌پاشد.تبانی، به عبارتی از جمله پیامدهای مخرب آسیبهای روانی افراد جامعه است، چنین افرادی از یک شخصیت سست و متزلزل برخوردارند و هرگاه ممکن است دچار انحراف، بی‌هویتی و خود باختگی شوند، کسی که گرفتار تبانی است، در حقیقت، عقل و اراده او اسیر جهل و شهوت شده است به گونه‌ای که تفکر و بینش از او سلب می‌گردد.
+ نوشته شده در دوشنبه پنجم اسفند ۱۳۸۷ ساعت توسط علی
|